Gjatë bisedës i pyeta edhe për kuadrin arsimor se
prej nga i keni; po ashtu edhe u përgjigjen shkurtë dhe qartë; përgjigjja e
tyre ishte se pjesa dërmuse e tyre janë nga fshati Sfillare duke na
diskriminuar së pari neve si medresantë e pastaj të gjithë ata që i plotsojnë
kushtet për të qenë mësimdhënës.
Shkruan: Samet Avdiu
Gati po afrohet edhe fundi i këtij muaji të bekuar
ku për t'ia shtuar vlerën këtij agjerimi përskaj lutjeve, humanitetit dhe
zemërgjërsisë; këtë muaj të bekuar duhet pëmbyllur më dhënien e zeqatit dhe
Sadekatul fitrit.
Një muaj rresht disa njerëz të cilët i avancoi Sulejman Rexhepi dhe të cilët marrin paga kogja të mira, nuk u ndalën së kërkuari që zeqati dhe fitrat ti destinohen Medresesë Isa Beu duke harruar se ku pëfundojnë këto para.
Kushtet sot në Medresenë Isa Beu nuk janë ato kushte që medresantët i kishin para nje dekade.
Këtë e mësova nga dy medresant që i mora me veturën time deri në Tetovë, e të cilët nuk kishin qenë të vetëm që kishin dal në autostop .
Me të hipur në veturë më përshendetën me përshëndetjen me të bekuar islame Selamu alejkum ku edhe ua mora selamin dhe kështu filluam të bashkëbisedonim.
Te këta dy medresantë pash me sytë e mi sa zgjuarsinë po aq edhe moralin e lartë dhe në vazhdimësi të bisedës i pyeta se cilët janë kushtet e juaja në medrese.
Përgjigjja e tyre ishte mjafë qartë se si mund të flasim për kushte kur BFI në krye me njeriun më të komprimituar Sulejman Rexhepin sa e sa vite nuk është në gjendje që ne që jemi nga qytetet tjera të na siguroj transport njëherë mbrenda javës i cili transport nuk kushton edhe aq, dhe ne si medresant dalim në dalje të Shkupit dhe me orë presim se kush nga bëmirësit do e ndal veturën për të na marrë. Kjo është nënçmim për ne kur e dijmë shumë mirë se në emrin tonë mbijeton edhe Bashkësia Fetare Islame si institucion.
Gjatë bisedës i pyeta edhe për kuadrin arsimor se prej nga i keni; po ashtu edhe u përgjigjen shkurtë dhe qartë; përgjigjja e tyre ishte se pjesa dërmuse e tyre janë nga fshati Sfillare duke na diskriminuar së pari neve si medresantë e pastaj të gjithë ata që i plotsojnë kushtet për të qenë mësimdhënës.
Pastaj i pyeta për ushqimin se sa herë në javë u japin mish kur e dijmë shumë mirë se sa qindra kurbana destinohen për këta medresantë nga besimtarët e vendit si dhe disapora jonë.
Përgjigjja edhe këtu ishte e shkurtë dhe e qartë duke u deklaruar se mish u përgadisin dy herë në javë; një ditë mish lope ndërsa ditën tjetër kofsha apo batakë pule.
Këtu u preka tej mase të mblidhen para për kurbana dhe me ata para të blihen kofsha pule për të kursyer sa më shum është mëkat i madh dhe ketë turp nuk mund ta mbuloj askush, andaj e dijmë shumë mirë se një kg batak kushton 60 apo 70 dinar, ndërsa mishi i gjedhit 280 dinar e më tepër.
Andaj ne si qytetarë të devotshëm jemi për dhënien e zeqatit dhe fitrave por njëher duhet të sigurohemi se me të vertetë këta fitra dhe zeqati shfrytëzohen për nevojat e medresantëve e jo për qejfet e Sulejman Rexhepit, familjes së tij dhe gjithë atyre që i bëjnë temena këtij njeriu.
Një muaj rresht disa njerëz të cilët i avancoi Sulejman Rexhepi dhe të cilët marrin paga kogja të mira, nuk u ndalën së kërkuari që zeqati dhe fitrat ti destinohen Medresesë Isa Beu duke harruar se ku pëfundojnë këto para.
Kushtet sot në Medresenë Isa Beu nuk janë ato kushte që medresantët i kishin para nje dekade.
Këtë e mësova nga dy medresant që i mora me veturën time deri në Tetovë, e të cilët nuk kishin qenë të vetëm që kishin dal në autostop .
Me të hipur në veturë më përshendetën me përshëndetjen me të bekuar islame Selamu alejkum ku edhe ua mora selamin dhe kështu filluam të bashkëbisedonim.
Te këta dy medresantë pash me sytë e mi sa zgjuarsinë po aq edhe moralin e lartë dhe në vazhdimësi të bisedës i pyeta se cilët janë kushtet e juaja në medrese.
Përgjigjja e tyre ishte mjafë qartë se si mund të flasim për kushte kur BFI në krye me njeriun më të komprimituar Sulejman Rexhepin sa e sa vite nuk është në gjendje që ne që jemi nga qytetet tjera të na siguroj transport njëherë mbrenda javës i cili transport nuk kushton edhe aq, dhe ne si medresant dalim në dalje të Shkupit dhe me orë presim se kush nga bëmirësit do e ndal veturën për të na marrë. Kjo është nënçmim për ne kur e dijmë shumë mirë se në emrin tonë mbijeton edhe Bashkësia Fetare Islame si institucion.
Gjatë bisedës i pyeta edhe për kuadrin arsimor se prej nga i keni; po ashtu edhe u përgjigjen shkurtë dhe qartë; përgjigjja e tyre ishte se pjesa dërmuse e tyre janë nga fshati Sfillare duke na diskriminuar së pari neve si medresantë e pastaj të gjithë ata që i plotsojnë kushtet për të qenë mësimdhënës.
Pastaj i pyeta për ushqimin se sa herë në javë u japin mish kur e dijmë shumë mirë se sa qindra kurbana destinohen për këta medresantë nga besimtarët e vendit si dhe disapora jonë.
Përgjigjja edhe këtu ishte e shkurtë dhe e qartë duke u deklaruar se mish u përgadisin dy herë në javë; një ditë mish lope ndërsa ditën tjetër kofsha apo batakë pule.
Këtu u preka tej mase të mblidhen para për kurbana dhe me ata para të blihen kofsha pule për të kursyer sa më shum është mëkat i madh dhe ketë turp nuk mund ta mbuloj askush, andaj e dijmë shumë mirë se një kg batak kushton 60 apo 70 dinar, ndërsa mishi i gjedhit 280 dinar e më tepër.
Andaj ne si qytetarë të devotshëm jemi për dhënien e zeqatit dhe fitrave por njëher duhet të sigurohemi se me të vertetë këta fitra dhe zeqati shfrytëzohen për nevojat e medresantëve e jo për qejfet e Sulejman Rexhepit, familjes së tij dhe gjithë atyre që i bëjnë temena këtij njeriu.
Comments
Post a Comment